We blijven zoeken naar superlatieven om dit gebied naar zijn juiste waarde te beschrijven. We fietsen van het ene nationaal park naar het andere. Natuur op zijn best.Mijn schrijftalent is te beperkt om dit waardig te beschrijven ... Veel onverharde wegen maken dat vanavond mijn beentjes alweer moe zijn. Gisteren hadden we een prachtige kampplaats langsheen een van de meren. De zon is nog altijd van de partij al wordt de lucht wel frisser. We Zijn vandaag Chili binnen gereden en zullen er 5 dagen doorrijden alvorens terug naar Argentinië te gaan.

We zijn vandaag in Bariloche aangekomen. Dit is het Cannes van de Azurenkust, het Knokke van onze kust of het Val d'Isere van de Alpen. Gelegen aan Het Mahuel Hapi meer en aan de voet van de Andes . Chic en duur maar zeer mooi. De voorbije 3 dagen zijn we het merengebied doorgefietst. Aangezien het hier nu lente is bloeien heel wat bloemen. Brem en lupines komen het meeste voor. We hebben ook prachtige kampeerplaatsen gehad met zicht op bergen en meer. In een van de meren heb ik na een zeer trage onderdompeling toch een duikje genomen. Na een lekkere maaltijd ( bereid door onze koks Kirsten en Jaap) nog wat aan een gezellig vuur gezeten en dan tentje in. Zaaaalig .... Nog 2800 km te gaan. Zaterdag steken we de grens over naar Chili.

Vandaag kennis gemaakt met de legendarische Patagonische wind. Toch 2 maal geluk : -Eerste 130 km van de rit kwam hij zijwaarts of in de rug. -Ik fietste samen met Rigo en dat is wat je een beer van een vent kan noemen en dus een ideaal windscherm. De laatste 30 km waren een gevecht om vooruit te geraken en vooral om niet door de zijwaartse windstoten omver of over de middenlijn geblazen te worden. Maar we hebben het overleefd. De volgende dag was opnieuw een 5 sterrendag . Terwijl wij in de vallei een zandstorm hadden gehad , had er hogerop een sneeuwstorm plaats. Dit gaf onze rit van de volgende dag een feërieke sfeer die alleen de foto 's kunnen beschrijven. Patagonie is simpel gezegd hééél mooi. Het is ondertussen terug zonnig lenteweer .

bedankt Paul Otten voor deze fotos

Ik heb het incident goed verwerkt. Waarschijnlijk doordat ik het een aantal maal in verschillende talen heb  kunnen vertellen en verder in Mendoza  van de Argentijnse wijn heb genoten.

In Mendoza heb ik mij een triatlonstuur gekocht om op de langere platte stukken
eens van positie te kunnen veranderen. Rijd ook wat gemakkelijker in de wind.

We zijn nu het mythische Patagonie binnen gereden.  Veel onverharde wegen .

Ik zoek een aantal woorden en omschrijvingen om deze hemelse natuur te beschrijven:
Oneindig , groots, alleen het geluid van de wind en de vogels, het kleurenspel van bergen tegen soms malsgroene weiden, kleine meren met flamingos , gieren en condors , op de achtergrond de besneeuwde toppen van de Andes en vulkanen, bloeiende gele bloemen (want het is hier lente),  paarden met dartelende veulens ... en  daardoor mag ik fietsen. De sfeer die er rondhangt is vooral die van oneindigheid.Wat een heerlijk gevoel.

Gisteren hadden de Australiërs de Melbourne paardenrace. We hebben allemaal 10 pesos ingezet. 's Avonds hebben ze het life verslag laten horen. De winnaar kreeg de 140 pesos , de verliezer zijn geld terug, de tweede 70 pesos. Hadden ze perfect georganiseerd en het bracht een vrolijke sfeer op de BBQ .

Morgen zetten we de tocht verder naar het zuiden. Het is hier nog altijd heel warm en daar ben ik blij om.